Zie ook ‘Nieuwtjes’ voor updates rond de ontwikkelingen van de stichting

Nicole is therapeut en communicator met een jarenlange praktische ervaring. Ze spreekt de taal van de jongeren, is humoristisch, verantwoordelijk, streng, to the point, liefdevol, 7×24 uur paraat en beschikbaar of zorgt voor vervanging zodat er altijd iemand voor de kinderen is.

Ook de ouders en andere gezinsleden worden waar mogelijk ondersteund en begeleid, zodat de hulp ook voor de andere kinderen binnen het gezin doorwerkt. Er is sprake van zowel individuele sessies, opvang en begeleiding, als van gezinsbegeleiding. En in sommige gevallen relatietherapie. Nicole doet de opvang al ruim 30 jaar, sinds haar 18e, vanuit haar eigen huis.

Door de jaren heen heeft Nicole samen met haar man Rob verschillende jongeren opgevangen en verzorgd, sommige ook als pleegkind, in hun eigen huis. Ieder kind is uniek en heeft een eigen aanpak nodig, en dat is voor Nicole de uitdaging. Het zijn in feite normale kinderen, waar niemand raad mee weet of die nergens anders terecht kunnen, maar uiteraard wel liefde en begeleiding nodig hebben. Nicole kan ze eventueel ook doorverwijzen naar de juiste hulpverlening binnen haar uitgebreide netwerk.

Rob is vrij onverwacht overleden in 2006. Nicole is aanvankelijk alleen doorgegaan met de opvang van jongeren bij haar thuis. Toen Rob wegviel, werd het echter een heel stuk zwaarder, zowel emotioneel als financieel. Dit was toen de reden voor Nicole om alleen nog ambulante opvang van jongeren te doen, zonder inwonende kinderen. Er kwamen echter nog wel regelmatig logees voor crisisopvang, maar doordat het inkomen van Rob weg was gevallen en Nicole’s spaargeld langzaam opraakte, was het financieel moeilijk vol te houden.

Tot 2011 werd alles betaald uit haar eigen inkomen, zonder enige vergoeding of subsidie voor gemaakte onkosten. Maar doordat er niet voldoende geld meer binnenkwam dreigde deze innovatieve, laagdrempelige, unieke en bewezen effectieve manier van jongerenwerk ten onder te gaan. Echter in februari 2011 is het werk van Nicole op advies van de leden van Stichting True Blue (STB) in een stichting ondergebracht. Dit werd Stichting Nicole’s Huiskamer (NHK).              STB ondersteunde met advies en financiële middelen zodat Nicole en haar medewerkers in ieder geval door konden  gaan met het jongerenwerk zoals dat bij NHK gedaan wordt.

NHK groeit door en in 2013 koopt Nicole op advies van STB een groter huis, omdat het werk in haar inmiddels te kleine huurwoning en extra huurlocaties niet goed meer gedaan kan worden. Na lang zoeken en in overleg met de gemeente wordt het Peperstraat 3. Hier kan alles onder een dak plaatsvinden; wonen, werken, opvang, begeleiden en de trainingen voor ouders en jongeren. Het huis moest echter enorm worden aangepast, maar verschillende vrijwilligers, donateurs en sponsors hebben gezamenlijk geholpen om de verbouwing en verhuizing binnen 3 maanden te realiseren. Vanaf 1 maart 2013 zijn de deuren van de nieuwe locatie officieel open gegaan.

In 2014 is NHK een Calibris / SBB leer/werkplek geworden, heeft een ISO keurmerk behaald en werd lid van Zorg Coöperatie West-Friesland. Kortom er is flink aan de weg getimmerd om alles zo te professionaliseren dat NHK ruimschoots aan alle eisen kan voldoen.

NHK is een ANBI stichting (Algemeen Nut Beogende Instelling).

Vanaf 01-01-2018 hebben wij de nieuwste ISO en erkenning van de 7 West Friese gemeenten voor de jongeren met een indicatie. Voor jongeren en jongvolwassenen die buiten de reguliere regelingen vallen, blijft de stichting afhankelijk van  particuliere donaties en sponsoring.

Vanaf 2020 is NHK ook aangekocht voor de begeleiding van volwassenen, vanuit de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) waardoor ook hulpzoekenden van 18+ aanspraak op het aanbod kunnen maken.

In 2022 is Ingrid Hulst in vaste dienst getreden en ondersteund Nicole vier dagen in de week met alle voorkomende werkzaamheden.  In datzelfde jaar heeft Nicole de landelijke SKJ prijs voor ‘Jeugd en Gezinsprofessional van het jaar’ gewonnen.  Een mooie eer en erkenning voor alle jaren van inzet.

Inmiddels is er ook een mooi team ontstaan van goede werknemers (ZZP’ers), stagiaires en vrijwilligers. Nicole is inmiddels 62 jaar oud en zo langzamerhand op zoek naar opvolgers die de stichting en/of haar methodiek willen overnemen. Zodat zij wanneer ze met pensioen gaat de boel met een gerust hart kan overdragen en het werk doorgang kan hebben voor iedereen die deze vorm van hulpverlening zo nodig hebben.