K O, vader

Hoe heeft u van Nicole’s Huiskamer gehoord?

Via de moeder van mijn jongens en zij had het via de consulente van het gebiedsteam.

Hoe heeft u het ervaren dat u hulp voor uw kind nodig had / heeft?

Als vader was ik een tijdje uit beeld. Hierdoor was de relatie tussen mijn zoon en mij niet optimaal. Mijn ex kon de opvoeding van twee jongens niet waardoor ze gescheiden leefde. Daardoor hebben de jongens gekozen om samen bij mij te komen wonen. Daar had ik wel wat hulp en advies bij nodig na zoveel jaren. Nicole heeft mij opvoedondersteuning gegeven waardoor wij weer een beter band met elkaar hebben gekregen. Mijn zoons waren eenzaam, depressief, gameverslaafd en auto mutilerend toen zij bij de Huiskamer startte. Ook ging het niet goed op school, zij hadden helemaal geen vrienden. Het liefst zaten zij de hele dag op hun mobiel te gamen. Onderling maakten ze ook veel ruzie. Dus het was een hele uitdaging.

Wat zou er gebeurd zijn als u of uw kind niet bij Nicole’s Huiskamer aangeklopt had?

Ik denk dat mijn zoons dan nog slechter in hun vel zou zitten en misschien zelfs wel zouden zijn gestopt met waarde aan school hechten. Dus die aanmelding heeft hun moeder wel goed gedaan, daar zijn wij heel blij mee.

Wat heeft u er zelf aan gehad en hoe is het nu tussen u en uw kind?

In de afgelopen periode is er heel veel veranderd. Mijn zoons gaan super goed op school, sporten geregeld, hebben de gameverslaving onder controle.  Maar het belangrijkste en het fijnste is eigenlijk dat zij elk hun vrienden hebben waar zij leuke dingen mee doen. Dus: zij zijn niet meer eenzaam, niet meer depressief, niet meer gameverslaafd en auto mutileren niet meer. Wij zijn iig heel erg blij!

Zou u deze vorm van hulpverlening aan of afraden?

Zeker weten! Want ook al zijn mijn zoons daar niet meer in de groep, ze mogen altijd komen, dus dat is ook echt nog wel een fijn vangnet en betrokkenheid die we ervaren.